دو نوع ترمز: ترمز دیسکی و ترمز درام

صنعت خودرو سال به سال پیشرفت کرده است تا بهترین ها را در هر یک از سیستم هایی که خودرو دارند به ما ارائه دهد.ترمزها نیز از این قاعده مستثنی نیستند، در روزگار ما عمدتاً از دو نوع دیسکی و درام استفاده می شود، عملکرد آنها یکسان است، اما بازدهی ممکن است بسته به موقعیتی که با آن روبرو هستند یا ماشینی که در آن قرار دارند متفاوت باشد.

ترمزهای درام یک سیستم قدیمی تر از آنچه در تئوری قبلاً به مرز تکامل خود رسیده است است.عملکرد آن شامل یک درام یا سیلندر است که همزمان با محور می چرخد، داخل آن یک جفت بالاست یا کفشک وجود دارد که با فشار دادن ترمز به قسمت داخلی درام فشار داده می شود و اصطکاک و مقاومت ایجاد می کند. بنابراین هر دو ترمز پیشرفت ماشین.
این سیستم برای چندین دهه مورد استفاده قرار گرفته است و حتی در اتومبیل های مسابقه ای و چهار چرخ نیز وجود داشت.در حالی که مزایای آن هزینه پایین تولید و ایزوله است که در صورت بسته شدن عملاً دارای عناصر خارجی است، عیب بزرگ آن عدم تهویه است.

به دلیل عدم تهویه، گرمای بیشتری تولید می کنند و در صورت نیاز دائمی به خستگی و از دست دادن ظرفیت ترمز و طولانی شدن ترمز منجر می شوند.به عنوان مثال، در موارد شدیدتر تحت تنبیه دائمی مانند مدیریت مدار، ممکن است در معرض خطر شکستگی قرار گیرند.
علاوه بر این که بالاست ها فرسوده می شوند، باید آنها را تنظیم کرد تا قدرت خود را از دست ندهند و تعادل را با ترمزهای جلو حفظ کنند.در حال حاضر این نوع ترمزها فقط در محور عقب چندین خودرو نسبتاً در دسترس ظاهر می شوند، دلیل آن هم همین است که ساخت، نگهداری و تعمیر آن ها هزینه کمتری دارند.
آنها معمولاً خود را در خودروهای سگمنت کوچک، یعنی کامپکت، ساب کامپکت و شهری، هر از گاهی در برخی از خودروهای سبک می بینند.این اتفاق می‌افتد زیرا این وسایل نقلیه آنقدر سنگین نیستند و برای ارائه یا استفاده در رانندگی شاکی طراحی نشده‌اند که می‌تواند مانند یک گردشگری اسپرت یا عالی باشد.اگر بدون تجاوز از حد مجاز رانندگی کنید و در ترمزگیری نرم باشید، اگرچه سفرهای بسیار طولانی انجام می دهید، خطر خستگی آنها را نخواهید داشت.